Aylardır gündemimizin konusu olan seçimleri ardımızda bıraktık ve ülke olarak yeni bir döneme başladık.

Seçimleri ardımızda bırakırken bir de ardımızda bırakamadıklarımız oldu.

Maalesef seçim sürecinde kullanılan kirli dil halka nüfuz etti ve büyük bir etki bıraktı.

Seçim sürecinde siyasetçilerin izlediği ‘ötekileştirme’, ‘ayrıştırma’, ‘kendisi gibi düşünmeyeni kendisinden görmeme’ politikalarını halk ardında bırakamadı. Etrafımıza baktığımızda, sohbette bulunduğumuzda bunu kolaylıkla fark edebiliyoruz.

İnsanların birbirlerine kinle baktığını, katlanamadığını görebiliyoruz.

Tarafgirlik, partizanlık had safhaya ulaşmış durumda… 

Bu vahametinin farkında olanlar ziyadesiyle vaziyetten rahatsızlar. Fırsat buldukça, mevzubahis oldukça dile getiriyorlar.  

Bizlerin, kardeşlik duyguları içerisinde bir olması, itidalli olması gerekir. Hadis-i şerifte de “Müslüman Müslümanın kardeşidir.” buyrulmaktadır. 

Dinimiz İslam’da kardeşliğin önemi vurgulanmaktadır.

Seçilen yöneticilerin de liyakatli yönetim kadrolarıyla hakkaniyetli bir şekilde vazifelerini yerine getirmesi, ahlaki çerçevede hareket ederek birliğimizi korumaları gerekir.

Yöneticiler; ilkeli, seviyeli, yapıcı, hoşgörülü, zarif ve sabırlı olmalıdırlar.

Seyyid Ahmet Arvasi’nin Türk İslam Ülküsü kitabında “Koltuklar, makam ve mevkiler de insanlar gibi fanidir. İnsanlar küçük hırslara göre değil, büyük ideallere göre bir hizmet şuuru taşırlarsa şeref kazanırlar.” dediği gibi bu seçim vasıtasıyla makamlara gelen yöneticilerin şuurlu bir şekilde görevlerini ifa etmeleri gerekmektedir. 

Milletin kendisine verdiği hizmet sunma yetkisini şahsi ikballer için kullanmamalı, millet menfaatini önceleyerek şerefli bir şekilde hareket etmelidir.