Durum öyle bir hale büründü ki utanıyorum sadece. Erzurum'da bir insan demeye utandığım insanın kediye vahşi bir şekilde davranması zoruma gidiyor. Bu soğukta dışarıda kalan bunca hayvan varken, böyle müptezel insanların hayvanlara çeşitli işkenceler yapmaları zoruma gidiyor.
Biri gider köpeğin patisini keser, biri gider kaplumbağaya taş bağlar, birisi gider kediye saldırır. Kanunların ve yasakların yürürlükte olduğu bir ülke olduğumuzu hatırlamak isterim. Ama sadece gözaltına alındıktan sonra maddi ceza yaptırımı uygulanıp serbest bırakılacak bir yargı dinlemek istemiyorum.
Ankara'nın en  işlek caddesinden yüz defa geçsem ve "hayvanlara yapılan saldırılara nasıl cevap veriyorsunuz" sorusunu sorsam bin insan geçse bile milyonlarca destek alırım biliyorum. Sosyal medyada yapılan hayvan yardımları ve sevgi bağı güçlendirmek amaçlı verilen destekler mutlu ediyor elbette. Ancak böyle insan demeye utandığım insanlar epey tuhaf ve epey ayıplanacak cümleleri hak edecekleri kadar günahla yaşayabilecekleri gibi utanmazlar.
Yapılan saldırı her ne olursa olsun gerekli cezaların verilmesi taraftarıyım. Bundan 1 yıl öncesine kadar yazdığım yazıma bakıyorum da o zamanlarda hayvanlara yapılan saldırıları ve vahşeti kınamakla yetinmişim. Bu sefer durum biraz daha ciddileşti. Kaşlarım daha çatık ve asabiyim. Yeter artık. Ya şu kanun maddelerinin onaylandığı gibi yürürlükten çıkmış gibi davranılmasının  önüne geçin ya da hayvan beslemenin düzenini sağlayın...
Dışarıda kalacak bir köpeğin veya bir kedinin daha zulüm yüzünden ölmesine seyirci olamam ben...