Ahmet Aydınsoy

Ahmet Aydınsoy

Gönül Telinden Hikayeler - Bir Torba Toz Şeker

Gönül Telinden Hikayeler - Bir Torba Toz Şeker

Bundan 30 yıl kadar önceydi diyor, bu satırları kaleme alırken yazar. Şimdi bu satırlardan sonra kaç yıl geçti bilmiyorum. Şeker torbalarının bezden olduğu, şeker bitince o bezlerin kumaş olarak kullanıldığı, kimi zaman don dikildiği, yama parçası olduğu 50 kilogramlık bez torbalar.

Gaziantep’te helvacılık yapan Ökkeş usta iflas eder. Elinde avucunda ne varsa yitirir. Alacaklarını tahsil edemez, işçilerini çıkarır, iş yerini kapatmak zorunda kalır.

Ama bir yerlerden de tekrar başlaması gerekmektedir. Helvacı Ökkeş ustanın cebinde beş parası yoktur. Kalkar, hiç tanımadığı şeker satan bir dükkâna gider. Kendisini tanıtır, helvacılık yaptığını, iflas ettiğini anlatır. Parası olmadığını ve iş yerinin tekrar üretim yapabilmesi için acil bir torba şekere ihtiyaç duyduğunu, ancak şeker parasını helvayı yapıp sattıktan sonra ödeyebileceğini söyler.

Şeker satıcısı Bahaddin usta, Ökkeş ustayı dikkatlice dinler, yerinden kalkar ve çalışanını yanına çağırır:
“Oğlum bir at arabası çağır, 20 torba şeker yükleyin, Ökkeş ustamın dükkânına indirin” der.
Şekerci Bahattin usta küçük bir kağıda da, isim, adres belirtmeden, sadece “20 torba şeker” yazar, kâğıdı Ökkeş ustaya uzatır, ardından da:
“Ökkeş usta sıkma canını! Sen şu şekerleri al, kazanını kaynat, helvanı yap, sat. Ne zaman elin rahatlarsa o zaman gel borcunu öde. Der.
Ökkeş usta şaşkındır, ne diyeceğini bilemez. Bir torba şeker derken, 20 torba şeker bulmuş olmanın heyecanını yaşar. Hiç tanımadığı biri tarafından kendisine güvenilip 20 torba şeker verilmesi karşısında gözleri dolar, hıçkırıklara boğulur.
Ökkeş usta şekeri alır, iş yerine döner. Hemen işçilerini çağıdır. Kısa sürede helva üretimine tekrar başlar. Yaptığı helvaları satar.
Şeker borcunu ödeyecek parayı toparladığında, Bahattin ustanın yanına gider. Bahattin usta güler yüzle, ayakta karşılar, çay kahve derken, parayı Bahattin ustaya uzatır; 
-    “Bahattin ustam Allah senden razı olsun, bizi tekrar ayağa kaldırdın, çark dönemeye başladı ” dediğinde,
Bahattin usta;
-    “Yok ustam!... Kazanmanın sebebi ben değilim… Belki vesile olmuş olabilirim ama.. Ne varsa sendendir. Der. Sonra da yanında çalışanlara; 
-    “Ökkeş ustama 30 torba şeker yükleyin” talimatını verir.
Ökkeş usta sözünde durmuş, borcunu ödemiş olmanın huzurunu duyarken, Bahattin usta da karşısında işini tekrar kazanmış, sözünde duran birini görmenin bahtiyarlığını yaşar.
Merhamet etmek iyidir. Ancak acımak yetmiyor.
Önemli olan, ihtiyaç duyana, ihtiyaç duyduğunu, ihtiyaç duyduğu anda verebilmektir.
Ve bir o kadar da önemli olan, yapılan iyiliği unutmamaktır.*
-------
*alıntı

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
SON YAZILAR