Son dönemde özellikle muhalefet liderlerinin önemli bir argüman olarak ortaya koydukları gençlerin yurtdışında okuma-yaşama eğilimleri ile ilgili rakamlar oldukça dikkat çekiyor.  Muhalefetin öne sürdüğü rakamlar şöyle 18-29 yaş arası Türk gençlerinin yüzde 76’sı yurtdışında okumak-yaşamak istiyor. Araştırmaya göre Türk gençliği vatanında okumak ve yaşamak istemeyen bir nesil halini aldı. Peki, bu gidişatın sorumluluğu kimde? Gençleri vatanları dışında bir gelecek hayali kuramaya iten sebepler nedir?

Tabi ki bu gidişatın sorumluluğu en çok ülkeyi yönetenlerin omuzlarındadır. Nitelikli bir eğitim sisteminin hala oluşturulmamış olması. Üniversitelerin fazlalığından kaynaklanan mezun rakamlarında ki şişme ve bunların istihdam edilememesi. Ve en önemlisi de hala devlette liyakatin istihdam edilememesi… Belki de buradan çıkarılabilecek en acı sonuç gençlere vatan hassasiyetinin yeterince aşılanamamış olması… Gençlerin ülkenin geleceğiyle alakalı dert sahibi olmak yerine kaçmayı tercih etmeleri…

Fakat bu sorumluluğun tamamı da sadece iktidara ait değil. Neden mi bunu söylüyorum. Bu rakamları meydanlarda hükümete bühtan ederek söyleyen muhalefet liderleri hiç düşünmüyorlar mı? Bu gençlere bizde umut olamamışız. Gençler bizlerin iktidar olabileceği ve ülkeyi yönetebileceğine dahi inanmıyor. Gençler bizim yapabileceğimiz değişimden ümidini kesmiş ki, bize güvenmiyor ve ülkeyi terk etmeye çalışıyorlar.

Ezcümle bu sorun sadece iktidara ait bir sorun değil. Tabi ki çözümün kaynağı başta iktidar ama gençlerin umutsuzluğuna çare bulamayan muhalefette kendini sorumlu saymalı. Bunun üzerinden hükümete yüklenmek en basit haliyle kendini de ele vermektir. 

Gençlik bu ülkenin en büyük güç kaynağıdır. Geleceği inşa etmek istiyorsanız bu sorunun üzerine iktidar-muhalefet eğilmek zorundasınız. İktidar çözümün kaynağı, muhalefet ben çözerim kürsüsü olmadığı sürece gençlerimiz ülkeden kaçmaya devam edecekler.