Hem bereketin hem matem gününün simgesi: Aşure

Muharrem ayının 10. günü olan Aşure Günü, hem İslam tarihinde önemli olayların yaşandığı bir gün olması hem de dayanışmayı simgeleyen bir gelenek haline gelmesiyle dikkat çekiyor. Her yıl bu özel günde kazanlar kaynıyor, komşularla aşure paylaşılıyor.

Hicri 61 yılında, Kerbela Çölü’nde Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed’in torunu Hz. Hüseyin ve beraberindeki 72 kişi, Emevi ordusu tarafından şehit edildi. Bu acı olay, özellikle Alevi ve Şii topluluklar arasında Aşure Günü’nün hüznünü daha da derinleştirdi.

Aşurenin kökeni, İslam inancında iki büyük olaya dayanıyor. Bunlardan ilki, Nuh Tufanı’nın sona ermesinin ardından Nuh Peygamber’in gemide kalan son malzemelerle yaptığı rivayet edilen karışım. Buğdaydan baklagillere, kuru meyvelerden şekere kadar farklı ürünlerin birleşmesiyle oluşan bu tatlı, zamanla “aşure” olarak adlandırıldı.

PEKİ, AŞURE NASIL YAPILIYOR?

Aşure; buğday, nohut, kuru fasulye, kuru meyveler ve şekerin bir araya gelmesiyle hazırlanıyor. Aşurelik buğday bir gece önceden ıslatılıyor ve ertesi gün uzun süre haşlanıyor. Ardından önceden haşlanmış nohut ve kuru fasulye ekleniyor. Kuru kayısı, üzüm, incir gibi meyveler ise sıcak suda bekletildikten sonra karışıma ilave ediliyor. Şekerle tatlandırılan aşure, karanfil suyu ve portakal kabuğu gibi malzemelerle de zenginleştirilebiliyor.

Pişirilen aşure, soğuduktan sonra tarçın, ceviz, fındık ve nar taneleriyle süslenerek komşulara ve ihtiyaç sahiplerine dağıtılıyor. Aşure, hem lezzeti hem de taşıdığı anlam ile her yıl Muharrem ayında sofraların vazgeçilmezi olmaya devam ediyor.

Buğday, nohut, kuru fasulye, kuru meyveler ve şekerle hazırlanan aşure, komşularla ve ihtiyaç sahipleriyle paylaşılarak toplumsal bağları güçlendiriyor. Her yıl Muharrem ayında binlerce evde pişirilen aşure, aynı zamanda geçmişten günümüze aktarılan köklü bir kültürel miras olma özelliğini de sürdürüyor.