Dua ve maneviyat, insanın iç huzurunun kaynağı

Günümüz dünyasında insanlar, hızla akan yaşam ve kalabalık ortamlar içinde ruhsal olarak yorgun düşebiliyor. Huzuru yanlış yerlerde arayan birçok kişi, çaresizlik, kaygı ya da sevinç anlarında dua ile maneviyatı bir dayanak olarak buluyor. Dua, bir Müslüman’ın Allah’a en içten şekilde yönelmesidir; kimi zaman sessiz bir fısıltı, kimi zaman gözyaşıyla birlikte yapılan samimi bir yakarıştır. Kur’an-ı Kerim’de Mümin Suresi 60. ayette, “Bana dua edin, size cevap vereyim” buyurularak, dua edenin asla karşılıksız kalmayacağı ve Allah’ın kullarına yakın olduğu vurgulanır. Dua için özel bir zaman ya da yer şart değildir; kalbin temiz olması ve niyetin samimi olması yeterlidir.

DUA VE MANEVİYAT

Günümüz insanı her şeyin hızla tüketildiği, ruhun ihmal edildiği bir çağda yaşıyor. Kalabalıklar içinde yalnız kalan, kalbi yorgun düşen, huzuru yanlış yerlerde arayan nice insan var. İşte böyle zamanlarda insanın en büyük dayanağı dua ve maneviyat oluyor. Dua, bir Müslüman’ın Rabbine açtığı en samimi kapıdır. Kimi zaman bir fısıltı, kimi zaman gözyaşıyla süslenmiş sessiz bir yakarıştır. İnsan çaresiz kaldığında, yolunu kaybettiğinde, sevinçle dolduğunda ya da bir çıkış aradığında, aslında dua etmek için bir fırsat bulur. Çünkü dua sadece istemek değil; aynı zamanda Rabbine yönelmek, O’na sığınmaktır. Kur’an-ı Kerim’de Yüce Allah şöyle buyurur: Bana dua edin, size cevap vereyim. (Mümin Suresi, 60. Ayet)Bu ayet, dua edenin asla karşılıksız kalmayacağını ve Rabbimizin kullarına ne kadar yakın olduğunu gösterir. Dua etmek için özel bir zaman ya da mekân gerekmez. Yeter ki kalp temiz olsun, niyet samimi olsun.