Hz. Peygamber’in vefatına yaklaşırken Hz. Fatıma ile duygusal vedası

Hz. Muhammed’in vefatına yaklaşan günlerde yaşananlar, hem ailesi hem de sahabeler için tarifsiz bir hüzünle hatırlanır. Hz. Fatıma, her gün babasının hastalığını yakından takip ediyor, annesi Hz. Aişe’nin odasında yatan babasını düzenli olarak ziyaret ediyordu. Hayatta kalan tek çocuğu olan Hz. Fatıma, babasının acılarına dayanmakta zorlanıyordu. Bir ziyaretinde duygularına yenik düşerek, “Babacığım kim bilir ne acılar çekiyorsun,” dediğinde, Hz. Muhammed ona, “Bugünden sonra babacığın hiç acı çekmeyecek,” cevabını verdi. Bu söz, onun dünyadan ayrılmak üzere olduğunu gösteren derin ve anlamlı bir ifadesiydi.

ÜMMETİNE SON NASİHATLERİNİ İHMAL ETMEDİ

Hastalığı ilerlemiş olmasına rağmen Hz. Peygamber, ümmetine olan sevgisini her fırsatta göstermeye devam etti. Sahabelerini etrafına toplayarak onlara kardeşlik, sabır ve birlik mesajları verdi. Ensar ve muhacirlerin arasındaki dayanışmanın sürmesini, fitneye yer verilmemesini özellikle vurguladı. Bazı sahabelerin üzüntü içinde onun vefatını düşündüğünü fark eden Hz. Muhammed, onları teskin ederek, “Hiçbir peygamber ümmeti içinde ebedi kalmadı, ben de kalmayacağım,” dedi. Ardından, “Ben Allah’a kavuşacağım ve bu en çok bana yaraşır. Ben size şefkatli ve merhametliyim,” sözleriyle ümmetine olan sevgisini bir kez daha dile getirdi.

HAVZ-I KEVSER’DE YENİDEN BULUŞMA MÜJDESİ

Hz. Peygamber, sahabelerine bu fani dünyada ayrılığın kaçınılmaz olduğunu, ama ebedi hayatta yeniden kavuşacaklarını haber verdi. “Buluşacağımız yer Kevser Havuzu’nun başıdır,” diyerek, iman edenlere sonsuz hayatta yeniden görüşme ümidi verdi. “Kim benimle orada buluşmak istiyorsa, elini ve dilini kötülükten korusun,” uyarısıyla ahlaklı ve dürüst yaşamın önemini vurguladı.