Dünya tarih boyunca pek çok sorunlarla karşı karşıya gelmiştir. Gerek sağlık, salgın hastalıklar, gerek siyasi yönden savaşlar, gerek yurt edinme çabaları, gerekse katliamlar, soykırımlar. İnsanlık var oldukça her zaman karşılaştığı bir sınavı oldu.

Geçmişimize bir bakacak olursak bunu daha iyi anlarız. Tarihimiz savaşlarla, acımasız ölümlerle ve katliamlarla dolu. O zamanki olan olaylara eskidenmiş gözüyle bakamıyoruz ne yazık ki. Cihan hakimiyeti düşüncesinin hala devam ettiğini görüyoruz. İnsanlık var oldukça her zaman bir devletin başka bir devletle husumeti bitmeyecektir. Çünkü insan sürekli her şeyin hâkimiyeti ben olayım gözüyle bakmaktadır hayata. Bundan değil midir giden canlar, bundan değil midir ki katledilen masum insanlar. Ne kanlı ve acı bir geçmişe sahibiz. Bu acımasız geçmiş sadece bizlere ait değil. Bizler Türk olduğumuz için Türk Tarihine bakıp bu yorumları yapabiliyoruz. Ama Dünya Tarihi bunun gibi belki de daha acı sahnelerde başrollük yapmıştır.

Sürgüne gönderilip, başka milletlerin altında esir olanlar, kendi ülkesinde dinini rahatlıkla yaşayamayanlar, içten içte asimile olup soyunu yitirenler... Tarih bu denli hikayelerle dolup taşmıştır. Her döneme damga vuran diktatör bir kişi çıkıp katliamlara başkanlık etmiş. Onun bir sözüyle bir millet yok olmuştur. Başka bir döneme gelinmiş ve insanlar ne suçları olduğunu bile bilmeden yıllarca hapishanelerde eziyet, zulüm, işkence görmüş, hayattan koparılmıştır. Daha da acısı cenazelerini bile bulunmaz bir duruma sokulmuştur. Daha da kötü sahneler olamaz artık denilirken karşımıza birgün bir haber çıkıyor; İsrail'in başındaki diktatör yine katliam estiriyor.

Katliamlar yeniden filizlenip insanlık acımasızca gözler önünde katlediliyor. Hadi diyoruz eskiden belki teknoloji yoktu, Dünya'daki iş birlikçi örgütler yoktu, Avrupa Birliği yoktu gibi avutulucak bahaneler üretelim ki bu katliamın bahanesi olamaz, ama şimdi hepsi var yine insanlık katlediliyor. Ne uğruna, güç gösterisi, cihan hakimiyeti, yeraltı kaynaklar, coğrafi konumu falan filan. En acısı da hep birlikte yaşanılan bu katliamı izliyor olmamız. Her gün haberlerde çıkan düşen bomba haberleri yüzünden ölen canları bir kumandanın tuşu ile geçebiliyoruz.

Keşke onlarında ellerinde bir kumandası olsaydı da şuanki bulundukları hallerinden geçebilselerdi. Sosyal medya üzerinden oluşturulan kampanyalar, ses getirici içerikler pek çok fayda sağladı elbet. Boykot ürünlerini öğrendik ve duyarlı olmamız sağlandı. Devlet büyüklerinin kınıyoruz demesinden daha çok etki getirdiği ortada. Gazzede şuan ki durumu yaşayan bizde olabilirdik. Kime sorsan 'Allah korusun istemezdim o durumda olmak' dediği durumu yaşayan her gün insanlar var. Bu sahnelere artık kınamayı bırakıp bir eyleme geçelim. Ordaki bekleyen bebeklere karşı bu bir insanlık borcudur. Dualarımız, gönlümüz, kulağımız her daim orada atıyor. Artık savaşın son bulduğu umut dolu pencerelerin açıldığı günler görsünler. Bunları hak eden Dünya 'daki tek millet şuan Filistin.