"Bilgiyi, imanı, sanatı, ahlakı, hukuku, örf-adeti ve insanın cemiyetin bir üyesi olması dolayısıyla kazandığı diğer bütün maharet ve alışkanlıkları içeren bir bütün" İngiliz antropolog Edward Burnett Tylor kültürü böyle tanımlıyor. Bu tanımın ışığında kültürümüzün bir buhranda olduğunu anlamamız daha da kolay oluyor. Aslında 200 senedir plansız, programsız, çoğu zamanda tepeden inme "modernleşme" çalışmalarımızın bir çıkmaza doğru sürüklediği milletimiz artık gitgide bir girdap içinde yuvarlanıyor. Dede Korkut hikayelerinde dahi artık yeni nesil bozuldu şeklinde ifadelere rastlamak mümkün. Her yeni kuşak eski kuşaktan aldığı kültürün yanına kendisi de diğer kültür ve medeniyetlerle temas ederek yeni kavramlar ve değerler ekler. Kültürel güncellik ve kültürel ilerleme de böylece sağlanır. Fakat son zamanlarda teknolojinin de ilerlemesiyle birlikte kendi kültürümüze yeni şeyler katmak yerine kendimiz başka kültüre adapte olmaya başladık. Son derece bilinçsiz ve özenti bir şekilde ilerleyen bu yozlaşma maalesef son raddelerine ulaşmış durumda. Artık çocuklarımıza anlamına göre değil Batı dillerine uygunluğuna göre isim seçiyoruz. Her aşırılık başka bir aşırılığı doğurduğu gibi bunun da karşısında muhafazakar camiaların yeni kuşağında kültürel Araplaşma söz konusu. Bir kısım çocuklarına Batılı gözükmesi için Pera, Roza gibi isimler koyarken bu ifrat doğal olarak tefritini doğuruyor ve karşımıza sırf Kuran'da geçtiği için koyulan esasında manası bile olmayan Ecrin, Aleyna gibi isimler çıkıyor. Çok değil 20-30 yıl önce ateistlerin dahi çocuklarına koyduğu kökeni ne olursa olsun yıllardır kullanarak kendi dilimize eklediğimiz ve benimsediğimiz Ayşe, Fatma gibi isimler maalesef kayboluyor. İsimler bir milletin hafızasıdır. Her konuda olduğu gibi gözümüzün önünde isim hafızamızı da kaybediyoruz. Köklerinden öyle veya böyle kopmak isteyen bu insanlara tek çağrım yaptıkları işleri tam yapmaları ya çocuğunuza George, Jackson gibi Batı isimleri ya da tam tersi olarak Afaf, Alfayez gibi bu milletçe kabul görmemiş Arap isimleri takın. Sadece bizim Ayşemizi, Ahmetimizi bize bırakın yeter.