Bahsettiğim koltuk, evlerde oturduğumuz mobilyacılardan aldığımız koltuklar değil. Bu koltuk siyasetçilerin makam koltuğu, Spor kulüplerinin Başkanlık koltukları.

Geçmişe ve şimdiki duruma bir bakalım; önce siyasetçiler;

       Rahmetli Prof. Dr. Necmettin Erbakan 29 Ekim 1926 Sinop doğumlu,1969 da Konya milletvekili,1970 de Milli Nizam Partisini kurdu.11 Ekim 1973 Milli Selamet Partisini kurdu. Belli süre uzak kaldığı siyasete 1987 yılında döndü.19 Mayıs 1985 tarihinde kurulan Refah Partisi Genel Başkanlığına seçildi.1987 de hapis cezası aldı. Dönemin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül tarafından affedildi.2008-2010 Saadet Partisi’nin Genel Başkanlığına seçildi.27 Şubat 2011 tarihinde koroner arter hastalığı ve kalp yetmezliğinden vefat etti.

       Bülent Ecevit; 28 Mayıs 1925 Beşiktaş / İstanbul doğumlu olan Bülent ECEVİT uzun yıllar gazetecilik yapan Ecevit Ankara ve Zonguldak milletvekilliği yaptı.(1957-1980).CHP 1960 kurucu meclis üyesi, 1961 yılında Çalışma Bakanlığı, 1965 yılında Zonguldak milletvekili,1972 yılında CHP Genel Başkanlığı, 1974 yılında CHP-MSP koalisyonunda Başbakanlık. 10 yıllık siyasete verilen mecburi aranın sonunda 1994 seçimlerinde Sol’un en büyük partisi olan DSP Genel Başkanı Bülent Ecevit DSP+DTP+ANAP hükümetinde Başbakan yardımcılığı daha sonra DSP+DYP+ANAP hükümetinde Başbakan oldu.1999-2002 yılında Başbakan oldu.2002 seçimlerinde DSP barajı aşamadı ve Bülent Ecevit hastalığını ve aşırı yaşlanmadan dolayı siyaseti bıraktı. 5 Kasım 2006 da vefat etti.

        Melih  Gökçek ; 20 ekim 1948 tarihinde Ankara’da doğdu Melih Gökçek, siyaset hayatına 1984 yerel seçimlerde Keçiören Belediye Başkanı seçilerek başladı.20 ekim 1991 genel Seçimlerinde Refah partisi Ankara milletvekili oldu.1994 yılında devam eden milletvekilliğinden istifa etti ve Refah partisinden Ankara büyükşehir Belediye Başkanlığına aday oldu ve kazandı.1999 yılında 2.kez,2004 yılında 3.kez,29 mart 2009 yerel seçimlerinde 4.kez,30 mart 2014 yerel seçimlerinde5.kez aynı göreve seçildi ve belediye başkanlığına devam etmektedir. Siyasette daha sayılacak çok isim var ama satırlar, sayfalar yetmez. Onun için asıl işimiz olan spora dönelim.

       Celal Doğan 1993 ve2006 yılları arasında Gaziantepspor kulübü başkanlığını yaptı. Celal Doğan Gaziantepspor’a 2 tane büyük tesis kazandırmış Gaskispor’u da kurarak Gaziantepli gençlerin yetişmesine katkı sağlamıştır.

Aziz Yıldırım; 1990-1992 yılları arasında Fenerbahçe spor kulübü yönetiminde görev aldı.1991-1992 sezonunda futbol şube sorumlusu oldu.15 Şubat 1998 de yapılan kongrede rakibi Vefa KÜÇÜK’ ten 1 oy fazla alarak Fenerbahçe Spor Kulübü Başkanlığına seçildi ve o günden beri devam etmektedir. Fenerbahçe’ye tesisleşme konusunda başladığı yıllarda çok büyük katkılarda bulunmuş sportif başarılar elde etmiştir. Son yıllarda tesisleşme anlamında durağanlaşmıştır.

        Gençlerbirliği; İlhan Cavcav; Gençlerbirliği kulüp Başkanı Ankaralıların İlhan abisi 1978 yılında başkanlık koltuğuna oturdu, yıl 2016 İlhan abi Gençlerbirliği Başkanı. Alt yapıya verdiği önem belli Türk sporuna kazandırdığı futbolcular belli. Tek eksiklik sportif başarı. Afrika’dan futbolcuları bulup getirdi ve Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş’a yüksek fiyatlara satmakla ünlendi ve başarılı olduğu da aşikâr. Çünkü Gençlerbirliği borçsuz bir takım. Ancak sevgili İlhan abim 38 yıllık başkanlığının döneminde bir tane veliaht yetiştirilmez mi? Eğer biz bilmiyorsak, yetiştirdiysen neden sağlığında takımın başına koyup dışarıdan izleyip yanlışlarını söyleyip gelişimini sağlamazsın, sana akıl vermek bize düşmez ama Ankara’mızın siyaset ve spordaki durumu belli. Ankara’ya şampiyonluk yakışmaz mı? Ankara’ya spor tesisleri 60 bin kişilik stat yakışmaz mı? Şöyle bir geriye baktığımızda bütün başkanlarımız başladığında çok başarılı olmuşlar, ama belli bir süre sonra yükseliş devrinden durağanlaşmaya daha sonra gerilemeye geçmişler. Neden peki; çünkü heyecanları kalmamış. Yeni bir can,  yeni bir heyecana ihtiyaç var tabii birazda gençliğe ihtiyaç var. Siyasette bahsettiğim büyüklerimiz çok üstleri görmüşler ama yukarıya taşıyacaklara işi bırakmadıkları için gerilemiş ve kurumları en altlara inmiştir.

    Bu siyasilere örnekler çoktur geçmişte de şimdide. Ama en çok göze batanları yazmak istedim. Sihirli koltuk bir kez oturanı bir daha bırakmıyor, ya da oturursan çok alışıyor bir daha kalkmıyorsun.

    Yeni Türkiye’de gençlerin önü açık olması dileğiyle…