İzmir’de meydana gelen deprem yüreklerimizi dağladı.

Yüzlerce vatandaşımız hayatını kaybetti ve yüzlerce vatandaşımız yaralandı.

Enkaz üzerinde arama ve kurtarma çalışmaları devam ederken sessiz bekleyiş hepimize ümit oldu.

Yeri geldi cansız bedenler bulundu, yeri geldiğinde ise beklenen mucize gerçekleşti ve minik bedenler canlı olarak kurtarıldı. 

Yıllardan beri İstanbul’da büyük bir deprem bekleniyor.

Ancak İstanbul depremi haricinde hemen hemen çoğu şehirde büyüklü, küçüklü depremler meydana geldi.

İzmir’de meydana gelen deprem ise ülkemizde büyük bir yara açtı. Kimsenin beklemediği anda yaşanan deprem ölümün ani olduğunu bir kez daha kanıtladı. 

Peki İzmir’de meydana gelen deprem, Japonya’da olsaydı ne olurdu? 

Japonya’da depreme dayanıklı temellerin sağlamlığı konuşulurdu. Depremde yıkılmasa bile hasar alan binaların yapımına izin veren kişiler hakkında soruşturma açılırdı.

Devlet sorumluları ve bürokrasi depreme odaklanır sorunlar üzerinden çözüm araştırmasına girerlerdi.

Sosyal medya ülkemizde olduğu kadar ayaklanmaz herkes deprem hakkında araştırmalar yapar çözüm odaklı olurdu. 

Ancak görüyoruz ki; İzmir depreminin yaşandığı günün üzerinden henüz bir hafta bile geçmeden hatta birkaç gün geçmeden herkes mısır patlağı gibi sağa sola açıldı.

Siyasiler birbirine sataştı, sosyal medya ayaklandı, saçma sapan eleştiri yapanlar türedi.

Peki ne oldu? Sadece sosyal medyada gereksiz paylaşımlar yapanlar tutuklandı.

Peki depreme sebep olanlar ne oldu? Sadece gündem yoğunluğu arasında sıkıştı.

Her deprem sonrası aynı olayları yaşamaktan biz sıkıldık ancak deprem sonrası aynı olayları bizlere yaşatanlar sıkılmadı.

Ülkemizde kaçak yapılara izin verilmesine devam edildiği ve yapıların denetimlerinin yapılmadığı süre boyunca hep deprem korkusuyla yaşamaya devam edeceğiz.