Türkiye doğal afetlere karşı direnme yönünde çaba sarf ederken kuraklık yüz gösterdi. Depremin ardından kuraklığı konuşmamız hiç olmadı. Dünya'nın sonu mu geliyor diye düşünmüyor değil insan. Ülkecek çok zor günlerden geçiyoruz. Bunda en büyük payı deprem aldı. Depremle yıkılan hayatlar, viran olan evler ve son bulan hayaller derken normalleşmeye çalışan insanlar şimdi de kuraklık haberleri izliyor. Bunlar başa gelen sınavın en büyüğü olabilir. Dayanılmaz acılar yaşıyorlar derken Allah daha da dayanılmayacak acıları bizlere gönderdi. İnsanlık mı çağırıyor felaketleri yoksa? Neden her şey arka arkaya geliyor? İsyan etmek değil sorgumuz neyden kaynaklı olduğunu anlamaya çalışmak.

Kuraklığın barajlar üzerindeki olumsuz etkileri o kadar büyük ki, nerdeyse bazı barajlar suları çekilmiş vaziyette. Havalarda ısındı yağışlar, karlar kesildi. Nasıl dolacak geri barajlar? Yağmur dualarına çıkmak gelir insanın elinden. Başka ne yapılır ki? Elimiz kokumuz bağlı izliyoruz kuraklığın kapımızı çalmasını.

İşte bu zihniyetle ilerledikçe daha neler neler gelir başımıza. Kuraklığı önlemek az da olsa insanlığın elinde. Sularımızı israf etmekten kaçınsak iş bu raddeye gelmezdi. Suyun altında saatlerce banyoda kalmak kurtarmayacak bizi ne yazık ki. Dişlerini fırçalarken akıttığın su geri gelmeyecek. Belki de öyle zor zamanlar gelecek ki bir yudum suya muhtaç olacağız. Suyun bitmesi insanlığın sonu olur. Su temizliktir, su sağlıktır, su yaşamdır. Su olmazsa insan nasıl yaşar ki? Bu yüzden su konusunda duyarlı olalım. Suyumuzu israf etmeyelim. Lütfen muslukları kapatmak gün içinde en çok yaptığımız iş olsun. İsraf haramdır. Haram olan her şey insanlığın zararınadır. Kuraklık haberleri umarım son bulur bir daha yaşamaz ve de görmeyiz.