Ahir zaman için Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'in (SAV) İslam dinini tebliğiyle başlayan ve kıyametin kopmasıyla son bulacak olan zaman dilimine denir. Aynı zamanda dünya hayatının son dönemi de diyebiliriz. Ahir zaman yedinci yüzyılın başlarında, yani ilk vahyin inmesiyle 610 yılında başlamıştır. (Müslim) Cebrail aracılığıyla inen 'OKU' ayeti ahir zamanın başlangıcıdır. Hira dağında bir pazartesi gecesi olan olay ile ilk vahyin nüzulüyle başlar ve Efendimizi (SAV) son peygamber yapan bir olaydır. (Buhari) Artık kıyamete kadar başka hiçbir peygamber gelmeyecektir.

Ahir zamana Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'in (SAV) hadislerinde çok yer verilmiştir. Şimdiye kadar asırlar süren ve sonunun ne zaman geleceği bilinmeyen bu sürede günahlar insanların hayatında kolaylaşmıştır. Örnek: Zinanın ve kumarın önü açıldı. İnsanlar fecaat denilebilecek bu olayları çok normal karşılamaya başladı. Alkol ve domuz ürünlerini tüketmek çok olağan oldu. İslam'ın kuralları hafife alınarak imandan çıkmak kolaylaştı.

Dünya işlerine dalıp ahiret işleri unutulacak, Allah’ın kitabıyla hükmetmek ayıp sayılacak. Sabah giyinen elbise başka akşam giyinen elbise başka olacak. Önünüze yemeklerden biri gelip diğeri gidecek ve Kabe’nin örtüldüğü gibi evlerimizin duvarları da halılarla süslenecek. Ümmetimin erkekleri şişmanlayacak ve semizleşecekler. Dedikodu yaygın bir hal alacak.

Herkes” kazanamadığından ve geçinemediğinden” şikayetçi olacak. Yalancı şahitlik ve boşanmalar artacak, ani ölümler sık görülecek. Mal çoğalıp sel gibi akacak, mal sahibi malına tapacak ve tüccarların çoğu hilekâr olacak. Kişi karısına itaat edip anasına asi olacak ve arkadaşına yaklaşıp babasından uzaklaşacak. Gönüller birbirini sevmez olacak, dince ve dünyalık işlerde muhtelif görüşler belirlenecek, kardeşler bile dinde ve mezheplerde ihtilaf edecekler. Fazıklar başa geçecek ve konuşmasını bilmeyenler halka hitap edecekler.

"Bu işaretler büyük ve küçük olmak üzere iki kategoride gösterilmiştir. Kıyametin küçük alametleri olarak, din ve inanç hakkında bilgisizliğin yaygınlaşması, içkinin çokça içilmesi, fitne, öldürme ve kargaşanın çoğalması, maddî refahla birlikte kanaat sizlik ve nankörlüğün artması, Allah rızası yerine çıkar ve menfaatlerin ön plana çıkması gibi olayları saymak mümkündür.

Büyük alametler ise, şu hadiste bildirilmiştir: 'On alamet meydana gelmedikçe kıyamet kopmaz. Deccalın çıkışı, Hz. İsa'nın yeryüzüne inmesi, Ye'cuc ve Me'cucun çıkışı, Dabbetü'l Arz'ın çıkışı, güneşin batıdan doğması, doğuda, batıda ve Arap yarımadasında meydana gelmek üzere yerin batışı, duman ve insanları mahşer yerine sürecek olan ve Aden çukurundan çıkan bir ateşin zuhuru.' Bu hadiste geçen alametlerin bir kısmı aynı zamanda Kuran'da da muhtelif ayetlerde yer almaktadır. İslâm düşmanları, Müslümanların kuvvetlerini kırmak, onları bölüp parçalamak ve neticede yok etmek için birbirleri¬ni iş birliği yapmaya dâvet edeceklerdir.

Bunu da, sofrasına adam dâvet eden bir sofra sahibinin rahatlığı içinde yapacaklardır. Yani nasıl ki onlar için kendi sofralarına oturup yemek gayet kolay bir işse, kâfirlerin İslâm’a karşı ittifak çağrısın¬da bulunup Müslümanların canlarına kastetmeleri, topraklarına musallat olup zenginliklerini sömürmeleri de o derece kolay olacaktır.

Onları bu kadar cür’etlendiren şey ise, Müslümanların azlığı değil, aksine onların iman ve takva bakımından zayıflığı ve dün¬yaya aşırı düşkünlükleri olacaktır. Çünkü ölümden korkan ve dünyaya fazlaca düşkün olan kimse, fedakârlıkta bulunamaz, zorluklara katlanamaz, canı ve malı ile yapması gereken cihadı ihmal eder. Böyle olunca Müslümanlar, eskiden olduğu gibi düşmanlarının kalbine korku salan heybeti kaybederler. Dolayısıyla İslâm düşmanları, artık Müslümanlardan korkmaz ve çekinmez olurlar.