Cephelerden cepheye,

Nerede ihtiyaç varsa

Ben de varım diye,

Koşan, coşan dedem.

Vatan dedi mi eyvallah,

Sakalının dibi yara,

Yemen gazisi,

Sarıkamış esiri dedem.

Gazi atam.

Köylüler destanını anlatırdı.

Yüreklere dokundukları,

Dua eder unutmamışlardı.

Yamandı, kahramandı,

O adam dedemdi.

Dimdik alnı açık,

Erken gitti, hiç unutulmadı.

Dokunmadığı yürek yoktu.

Allah dostu mazlumun yanındaydı.

Sen gittin, babam çocuktu.

Ebemin yaşları dinmedi.

Babam yalnız çaresiz,

Zenginlikte yoksuldu.

Bohçayı, yorganı aldı

Köyünden, yuvasından uçtu.

Burada yalnız, sahipsiz,

Çaresiz gurbete.

Çırpındı, didindi, çalışkandı.

Ezandan önce sabah camide,

Kul olmanın hazzını yaşardı.

Gün geldi dedi;

Babam atam,

Çırpınmadı Rabbine yürüdü.

Allah sevgisini,

Kul olmayı yaşadı.

“Evlatlarım!” dedi

Babanı, atanı

En önemlisi de

Namazı Kuran’ı unutma.

Allah’a emanet olun.

Buluşmak duası ile.

İman Kuran miras kaldı.

Bu adam babamdı,

Can atamdı.