Bitirmek

Geçen hafta başlamak üzerine konuşmuştuk. Birkaç arkadaşım hocam başlamak mesele değil mesele bitirmek, dediler. Ben de tamam, dedim. Bitirmek mi zordur, başlamak mı zordur? Acaba bitecek şeylere başlamıyor muyuz? Başlamak bitirmenin yarısı değil midir? Bitmesini yoksa istemiyor muyuz? Biterse daha çok mu zorlanıyoruz? Konuşalım…

Bitirmek için başlamak gerekir. Mesele başlamak değil plânlı başlamaktır. Haftalık, günlük hatta saatlik plânlar yapılabilir. Daha sonrasında plâna sadık kalmak önemlidir. Mesele de zaten bu dediğinizi duyar gibiyim. Hayatta ani gelişen öncelikler bizi hep geriye atıyor. Diyelim ki kitap okuyacağız. Haftada bir kitap bitirmek önemlidir. Bir haftada yedi gün bulunur. Diyelim ki bir günümüz ani gelişen bir durumdan dolayı çöp oldu. Biz altı günde neler yapabiliriz diye düşünelim. Aslında plâna ani gelişecek olayı da ekleyelim. Hadi bir gün daha vereyim size???? Elimizde beş gün kaldı. İki yüz sayfalık bir kitap için günlük kırk sayfa okuma plânlarsak kitabımız bitecektir. Kırk sayfa ortalama hızda okuyan birisi için günlük otuz dakika demektir. Mesele elimizdeki işi yapabileceğimiz bir alana sığdırmaktır.

Erkekler için askerlikte geçen günler genelde plânlı geçmiştir. Sabah aynı saatte uyanmak, tıraş olmak, görev yerine gitmek ve nöbet tutmak asli görevlerimizdir. Görevinizi yapmadığınızda ceza ile karşılaşırsınız. İkinci ceza birinciden genelde daha ağır olur. Caydırıcılık önemlidir. Kırmızı ışık mevzusunda da caydırıcı ağır cezalar ve kameralar olsa bence herkes yeşil ışıkta geçecektir. Kendimize askeri disiplin sınırları çizebiliriz. Bugün otuz sayfa kitap okumadan uyuma, dişlerini fırçala, kıyafetlerini ütüle, ödevlerini yap, çantanı hazırla, bunlar senin görevlerin diye iki hafta kendimizi zorlasak inanın ki her şey düzene girecektir.

Öğrenciler için soru bankaları almak hep bir heyecan oluşturur. Bunu hemen bitireceğim denir ama nedense o kitaplar hiç bitmez. Öğrencilerime her yıl paragraf kitabı bitirmeleri konusunda ısrarcı olurum. Bir gün düşündüm. Bir öğrenci her gün bir test paragraf testi çözse kitap kaç günde bitecek diye çalışma yaptım. Baktım ki kitaplarda ortalama 60 test var. İki ayda kitap bitiyor. Sınava hazırlanan LGS veya ÖSS öğrencisi 10 ay ders çalışıyor diyelim toplamda 5 paragraf kitabı bitirir ve bu yeterlidir. Ama biz ne yapıyoruz: Günde 50 paragraf çözmelisin diyoruz çocuk bir gün çözse üç gün çözmüyor. Önemli olan çok olması değil devamlı olmasıdır. Bireye kaldıracağından fazla yük yüklersek basit görevleri bile bitiremez.

Bitirme noktasında aslında en büyük problem elimizdeki işi, sınavı ya da kitabı en son güne kadar erteliyoruz. Her yerde gördüğümüz cümleler işin özünü bize anlatıyor. Her gün on sayfa kitap okusak bu yılda 3650 sayfa yapar. Her gün 1 kilometre yürüsek yılda 365.000 metre yapar. Küçük adımlar büyük adımlar doğurur. Eskiler işe başlayan gençlere hep şunu derdi: Evladım, her ay maaşınla bir çeyrek altın al, evlenirken masraflarını çıkartır. Biz her şeyin çok hızlı gerçekleşmesini istediğimiz için bitirmekte zorlanıyoruz. Bitirmenin keyfine alışsak hayatımız çok daha güzel olacaktır. Ortaokul yıllarımda ödevleri erken yapmaya alıştım ve sonrasında hep rahat etmişimdir. Başlamak ve bitirmek için en uygun zamanı beklemeyin. En uygun zaman şimdidir.

Sonuç olarak doğru ve uygulanabilir bir plân, başlamak ve devam etmek işte mesele bu kadar kolay… Bitirmeyi öğrenin yoksa biten biz oluruz…